Znam pewne stópki,są ciekawskie i zadziorne.
Obce jest im wędrowanie,
choć chciałyby pójść na koniec świata.
Nie znają zabaw w piasku,
nie potrafią też grać w klasy.
Nigdy nie zraniły się o ostry kamień,
ani nie nabiły sobie siniaka.
One inaczej uczą się świata,
z dala od gwaru i zgiełku,
choć z takim samym niepokojem przed nieznanym.
Nawet, gdy dorosną nie założą szpilek
i nie pójdą do pracy.
Nie poprowadzą samochodu,
nie zatańczą na swoim ślubie.
Nie wypowiedziawszy słowa
nie odejdą jednak bez śladu.
Swoje istnienie nie na piasku,
ale w sercu odcisną na zawsze...
Edyta Waryszak
Chcesz przesłać artykuł napisz na:
Nie pokazuj więcej