Czy kiedykolwiek uda mi się przebić mur, który dzieli nasze światy?
Czy Dobry Bóg pozwoli nam spotkać się jeszcze - w miejscu, gdzie ograniczenia naszych umysłów i ciał nie będą mieć znaczenia?
Wiem?, teraz nie możesz odpowiedzieć,
zły los odebrał Ci słowa,
ja zaś nie umiem znaleźć sposobu.
Każda z nas poddana własnej niemocy, cierpi po cichu.
Jesteśmy jak dwie wyspy na oceanie,
a nad nim żadnego mostu.
Tak bardzo chciałabym wiedzieć, jaka jesteś?
Czy lubisz lody waniliowe? A czekoladę? Wolisz z orzechami czy bez?
Chciałam kupić Ci sukienkę w kwiatki i kokardki do włosów,
ale nie wiem, czy będą Ci się podobały?
Tatuś mówi, że masz śliczne warkocze i? że cała jesteś jego.
Obiecaj, że kiedyś pójdziemy na spacer,
ale nie tak jak teraz,
chciałabym poprowadzić Cię za rączkę.
Zgadzasz się ?
Mam Ci tyle do opowiedzenia?
Edyta