
Są noce,
gdy świt się nie spieszy,
gdy gasną świece
od wiatru rozpaczy.
Są sny,
które roztaczają przed nami
pejzaże myśli rozproszonych.
Słońce nadziei
Odchodząc
zostawiłeś mi słońce nadziei
Teraz przez szybę smutku
uśmiecha się twoim uśmiechem.
Nadzieja oświetla twarz
mokrą od łez
i suszy kropelki tęsknoty.
***
Czy znasz noc bezsenną
gdy wątpliwość oddala spokój?
Czy znasz dzień pełen cierpienia
gdy ból chce zdmuchnąć iskierkę wiary?
Czy znasz pragnienie słów
gdy wokół cisza zamyka usta mówiącym?
Czy znasz życie?
Joanna Pąk
/Pejzaże myśli rozproszonych, Wyd. Sandomierz 2009/
/Pejzaże myśli rozproszonych, Wyd. Sandomierz 2009/