Układ nerwowy człowieka w swej istocie posiada odruch (refleks) ? reakcję na bodziec przy udziale rdzenia kręgowego i mózgu.
Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, na wskutek uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego mają problemy z tzw. refleksami ? szybkością reakcji organizmu na bodźce przekazywane za pośrednictwem układu nerwowego. Czyli na przykład problemy z odruchem raczkowania (pełzania), odruchem podparcia, odruchem obronnym, itp. Są to odruchy fizjologiczne, i u zdrowych niemowląt są obowiązkowo obecne, a z wiekiem stopniowo zanikają. Odruchy toniczne, odwrotnie, trwają długo i czasami nadal mogą się rozwijać.
Dlatego taka metoda oddziaływania na układ nerwowy jak refleksoterapia (wieloigłowa terapia odruchowa) pomaga odbudować zaburzoną łączność między jego odcinkami, poprawia pracę ośrodków ruchowych, które odpowiadają za prawidłowe tworzenie podstawowych odruchów.
Im wcześniej zostanie zastosowana refleksoterapia, tym większe są szanse na przywrócenie zaburzonych funkcji. Atetoza ? powolne, nierytmiczne, mimowolne ruchy u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym tworzą patologiczny stereotyp ruchowy (motoryczny). W wieku trzech-czterech lat jest on już mocno zakorzeniony, praktycznie niemożliwa jest już jego zmiana.
Co to jest refleksoterapia i jej nowy kierunek ? powierzchniowa wieloigłowa terapia odruchowa metodą dr Nikolaya Lyapko?
Refleksoterapia jest to fizyczne oddziaływanie na punkty biologicznie aktywne lub czasami określane jako punkty akupunkturowe. Jej istota polega na oddziaływaniu poprzez określone aktywne punkty ciała na odpowiadające im narządy wewnętrzne. Umiarkowane drażnienie zakończeń nerwowych, skupionych w określonych punktach skóry, mięśni i innych tkanek, a za ich pośrednictwem ? pni nerwowych, odbudowuje regulację nerwową w organizmie, normalizuje siłę, zdolność poruszania się i równoważenie procesów pobudzania i hamowania. I właśnie dlatego, że oddziaływanie lecznicze terapii igłowej odbywa się za pomocą odruchu, poprzez układ nerwowy, kontrolujący działalność całego organizmu, to nie ogranicza się ono do jednego punktu czy nerwu, ale najczęściej w sposób pozytywny wpływa na narządy, które są oddalone od miejsca oddziaływania.
Współczesna nauka uważa za najważniejsze w metodzie powierzchniowej terapii wieloigłowej jest powstawanie związków skórno-trzewiowych w procesie embriogenezy.
I właśnie powierzchniowa terapia wieloigłowa przy wykorzystaniu aplikatorów doktora Nikolaya Lyapko spełniając jedno z najważniejszych zaleceń klasycznej terapii odruchowej ? oddziaływania na biologicznie aktywnie punkty i strefy ? wykorzystuje kilka różnie naładowanych metali (miedź, żelazo, nikiel, srebro i cynk), aby to oddziaływanie uczynić bardziej efektywnym.
Kim jest doktor Nikolay Lyapko i czym są jego aplikatory wieloigłowe?
Nikolay Lyapko ? doktor nauk medycznych, lekarz terapeuta refleksolog. Czynny akademik Rosyjskiej Akademii Terapii Manualnej, członek honorowy Donbaskiej Asocjacji Tradycyjnej Chińskiej Medycyny ? Refleksoterapii, członek Asocjacji Balneoklimatologów Krymu. Utalentowany wynalazca, autor mnóstwa patentów, twórca aplikatorów wieloigłowych i terapii aplikacyjnej ? nowego kierunku w refleksoterapii i medycynie alternatywnej.
Nie istnieją na świecie inne, analogiczne produkty do aplikatorów wieloigłowych doktora Nikolaya Lyapko. Aplikatory, nazywane często urządzeniami do refleksoterapii lub urządzeniami do terapii odruchowej, mobilizują wewnętrzne możliwości organizmu. Stymulują wypracowywanie naturalnych substancji leczniczych, które w niezbędnych dawkach fizjologicznych jest w stanie wytworzyć sam organizm, kompensują niewystarczającą aktywność ruchową. Są to wałki, pasy i elastyczne maty rehabilitacyjne z zamocowanymi na nich igłami, wykonanymi z niezbędnych dla organizmu metali: cynku, miedzi, żelaza, niklu i srebra. Igły aplikatorów są na tyle grube, a ich wierzchołki tępo zaostrzone, że nawet przy bardzo mocnym nacisku, są one bezpieczne ? nie uszkadzają skóry i nie mają styczności z krwią, nie powodują żadnych skutków ubocznych, dzięki czemu można je stosować u osób w każdym wieku ? nawet u bardzo małych dzieci.
Wysoka efektywność lecznicza osiągana jest również w wyniku powstającego w skórze, na ostrzach igieł i pomiędzy nimi, prądu galwanicznego, a w rezultacie tej podwyższonej selektywnej mikroelektroforezy, przenikania jonów metali, z których wykonane są igły aplikatora, do wnętrza organizmu.
W jaki sposób aplikatory dr Nikolaya Lyapko wykorzystuje się w leczeniu dzieci z MPD?
Na początek należy wspomnieć, że aplikatory wieloigłowe mogą być stosowane w gabinetach, instytucjach leczniczych, w sanatoriach, a także samodzielnie w domu.
Doświadczenia w zakresie stosowania refleksoterapii, w tym powierzchniowej wieloigłowej terapii odruchowej, we wspomaganiu leczenia dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, potwierdzają, że rozpoczęcie leczenia we wczesnym dzieciństwie jeszcze przed pierwszym rokiem życia dziecka, daje najlepsze wyniki. To pozwala znacznie osłabić odruchy toniczne, które u zdrowych dzieci powinny zaniknąć do trzeciego miesiąca życia. Przy tym rozwój podstawowych odruchów przebiega szybciej.
Płaskie aplikatory statyczne (maty) i wałki aplikacyjne wykorzystywane są do oddziaływania na różne strefy (podstawowe, dodatkowe, wspomagające). Wałki wykorzystuje się również na strefy wzdłuż kręgosłupa (strefy rozmieszczenia punktów czuciowych). W przypadku małych dzieci do zabiegu zalecane jest używanie aplikatorów wieloigłowych wałków ? najlepiej ?Wałka uniwersalnego? lub ?Wałka do twarzy?, mają one mały rozstaw igieł ? 3,5 mm i tym samym są komfortowe w odczuciach nawet u dzieci z dużą wrażliwością skóry, a równocześnie mają wystarczającą powierzchnię roboczą, żeby beż dużego wysiłku wykonywać zabiegi.
Wykonując masaże wałeczkiem wieloigłowym na poszczególne partie ciała, osoba masująca ma całkowitą kontrolę nad siłą docisku wałeczka do ciała dziecka i może ją regulować obserwując zachowanie dziecka. Pierwsze zabiegi należy wykonywać z minimalnym dociskiem (najlepiej samym ciężarem wałka). Przy kolejnych zabiegach powolutku można zwiększać nacisk, ale nie robić tego na siłę, ponieważ dzieci reagują na aplikatory w różny sposób ? albo od razu je akceptują, albo podchodzą do nich podejrzliwie. Natomiast zainteresowane są wszystkie. Małe dzieci w wieku od roku do dwóch lat nie są w stanie powiedzieć, co czują w trakcie zabiegu. Płaczą rzadko, i zazwyczaj wtedy tylko, gdy poczują lekki dyskomfort pierwszym zetknięciu z aplikatorem i następnie szybko się przyzwyczajają i daje się je uspokoić. Trzy- lub czteroletnie dziecko może na początku wykazywać odruch strachu na widok urządzenia z metalowymi wypustkami. Wtedy warto używać taktyki ?dywersyjnej? w formie zabawy. Zaznajamianiu się z aplikatorem może towarzyszyć dialog:?- Chodź, Niedźwiadku, maleńki Jeżyk zrobi ci masaż. Łaskocze? ? Oj, jest mi bardzo przyjemnie, ? mówi Niedźwiadek. Taką ?zabawę? można na początku przeprowadzić na pluszowej zabawce. Po rozegraniu takiej małej scenki z zabawkami dziecko zaczyna być zainteresowane i pozwala wypróbować na sobie ruchy aplikatora ? wałka.
Każde dziecko po kilku zabiegach przyzwyczaja się do masażu wałkiem. Masaż wałkiem nie powoduje żadnego bólu, a bardziej może wywoływać uczucie łaskotania, mrowienia.
Ze starszymi dziećmi natomiast należy spróbować tworzenie świadomego podejścia do zabiegu jako metody, która poprawi ich stan fizyczny i samopoczucie. U starszych dzieci do zabiegów można zastosować też aplikatory płaskie ? maty.
Im bardziej spokojnie zachowuje się mały pacjent podczas zabiegu tym bardziej będzie on efektywny.
Jakie efekty przynosi leczenie metodą dr Nikolaya Lyapko?
Zabiegi wykonywane przy pomocy aplikatorów wieloigłowych dr N.Lyapko regulują napięcie mięśni, poprawiają również krążenie krwi i innerwację masowanych stref oraz związanych z nimi narządów wewnętrznych. Działają przeciwbólowo beż żadnych skutków ubocznych.
W przypadku występowania spastyczności ? napięte mięśnie należy masować wałkiem przez 10-15 minut. W tym przypadku następuje osłabienie (rozluźnienie) napięcia mięśni. Mięśnie rozluźnione masujemy krócej: 3-7 min. w celu stonowania napięcia mięśni. Takie zabiegi regulują napięcie mięśniowe.
Masaż wałkiem należy wykonywać też na całe plecy włącznie z kręgosłupem na całej długości, na ręce i nogi włącznie ze stawami oraz później na całej powierzchni rąk oraz nóg, włączając w to dłonie i stopy. Cykl leczenia powinien trwać ok. 14 dni. Później 1-2 tygodniowa przerwa. Po przerwie cykl powtarzamy 2-3 razy, z uwzględnieniem 1-2 tygodniowych przerw. Zabiegi należy wykonywać regularnie raz/dwa razy dziennie o ustalonej stałej porze.
Stosując refleksoterapię metodą dr Nikolaya Lyapko u dzieci poprawia się sen i apetyt. Rodzicom lub opiekunom, którzy bezpośrednio opiekują się dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym zaleca się, aby prowadziły dziennik obserwacji i systematycznie zapisywały do niego informacje po każdym takim zabiegu. Obserwowały na ile zmienia się charakter snu po każdym zabiegu ? czy dziecko jest spokojne czy pobudzone. Na ile szybko zasypia, jak często się budzi, czy w trakcie snu jest niespokojne lub czy krzyczy przez sen.
Nie mniej ważnym kryterium jest apetyt. On może się zmieniać. Dziecko może zrezygnować z ulubionych potraw lub niechętnie je jeść. Należy również obserwować zmiany apetytu i zapisywać je w dzienniku obserwacji.
Reakcje emocjonalne dziecka również mogą ulec zmianie. Oddziaływanie na niektóre punkty akupunkturowe prowadzi do zwiększenia drażliwości, dziecko może bez przyczyny marudzić.
Obserwacje zapisywane w dzienniku posłużą do oceny skuteczności leczenia.
Z jakimi rodzajami terapii współgra refleksoterapia?
Dlaczego jest to ważne? Dzieci cierpiące na dziecięce porażenie mózgowe zwykle poddawane są leczeniu kompleksowemu, które oprócz refleksoterapii, łączy w sobie masaż, zajęcia na basenie, fizykoterapię, hydromasaż, ćwiczenia fizyczne, leczenie farmakologiczne, itp.
Wszystkie zabiegi wodne, zmniejszają na przykład skuteczność powierzchniowej terapii wieloigłowej. Dzieje się tak, ponieważ przy zmoczeniu skóry dochodzi do wyrównania różnicy potencjałów elektrycznych w punktach biologicznie aktywnych i poza nimi. Nie zaleca się więc kąpać dziecka tuż przed zabiegiem refleksoterapii z wykorzystaniem aplikatorów wieloigłowych i tuż po niej.
Masaż i gimnastyka lecznicza natomiast są 2-3 krotnie bardziej efektywne przy wspomaganiu ich powierzchniową terapią wieloigłową, szczególnie kiedy jest stosowana tuż przed w/w rodzajami terapii.
Jak ocenić efektywność leczenia?
Czasami pierwsze pięć zabiegów metodą dr Nikolaya Lyapko pozwalają zaobserwować pozytywne postępy w stanie dziecka. Jest to tym bardziej zauważalne im mniejsze jest dziecko. Dziecko zaczyna próbować podnosić się i trzymać główkę, bardziej pewnie i aktywniej chwyta za zabawki; pojawią się próby odwrócenia się na brzuszek i odwrotnie na plecki itd. Ale te zmiany stają się bardzo zauważalne, odczuwalne po dwóch, a czasami trzech 2 tygodniowych cyklach zabiegów powierzchniowej terapii wieloigłowej.
Refleksoterapia wykazuje znaczący wpływ nie tylko na sferę aparatu ruchowego, ale i na emocjonalny rozwój dziecka. Po efektywnie przeprowadzonym leczeniu takie dzieci odczuwają w mniejszym stopniu strach, aktywnie reagują na wszystko co nowe z większym zainteresowaniem ? na otaczające je przedmioty, zabawki, jaskrawe obrazki. Im wcześniej dziecko zacznie przejawiać aktywność głosową, nie bacząc na określone trudności w wymawianiu niektórych dźwięków, tym większe prawdopodobieństwo w tym, że w przyszłości u niego nie będzie dużych trudności w komunikowaniu się.
Niewątpliwie, efektywność powierzchniowej terapii wieloigłowej przy MPD w niemałym stopniu zależy od tego na ile mocno jest uszkodzony centralny układ nerwowy. No i oczywiście w przypadkach mocnego porażenia, leczenie też nie jest beznadziejne ? po prostu na leczenie potrzeba więcej czasu, cierpliwości i sił.
Istnieją nieliczne przypadki wśród dzieci z MPD, kiedy refleksoterapia nie wykazuje leczniczego wpływu. Uważa się, że jest to związane z szczególnym metabolizmem. Poddawanie takich pacjentów tego typu terapii wieloigłowej nie ma sensu.
Podsumowanie
Powierzchniowa terapia wieloigłowa metodą dr Nikolaya Lyapko ? to bardzo efektywny sposób wpływu na określone punkty biologicznie aktywne na powierzchni skóry, posiadające wpływ na różne wewnętrzne narządy i układy organizmu. Stosowanie tej metody leczenia przy mózgowym porażeniu dziecięcym znacznie poprawia stan dziecka i pomaga uniknąć powstawania wzorców zaburzeń ruchu w postaci atetozy i zaburzeń hiperkinezycznych. W związku z dużą podatnością ośrodkowego układu nerwowego u małych dzieci, leczenie powinno być rozpoczęte u nich w jak najmłodszym wieku (przed 1 rokiem życia).
Zapraszamy do oglądania krótkiego filmu o wspomaganiu rehabilitacji dzieci z MPD przy pomocy aplikatorów dr Nikolaya Lyapko
Źródło: www.aplimedica.pl