Specjalistyczny Ośrodek Edukacyjno-Rehabilitacyjny "Kolorowy Dom" tworzony przez Fundację Pomocy Dzieciom ?Kolorowy Świat? będzie niósł pomoc najbardziej potrzebującym dzieciom z porażeniem mózgowym. Głównym zadaniem placówki powstającej 60 km od Łodzi w miejscowości Rdutów, będzie prowadzenie efektywnej rehabilitacji oraz jak najlepsze przygotowanie dzieci do aktywnego i możliwie jak najbardziej samodzielnego życia.Tak będzie wyglądał Kolorowy Dom:
Powstający ośrodek jest odpowiedzią na duże zapotrzebowanie na specjalistyczną rehabilitację i ogromną liczbę dzieci z porażeniem mózgowym, które często latami czekają w kolejce na miejsce w odpowiedniej placówce.
W piątym roku działalności Fundacja postanowiła utworzyć własny ośrodek rehabilitacyjny. Projekt łączy w sobie rehabilitację i nauczanie dzieci z porażeniem mózgowym, tzw. Nauczanie Kierowane. Dodatkowo pomysł przewiduje wdrożenie e-rehabilitacji. Dzięki niej rodzice po odpowiednim przeszkoleniu będą mogli bez wychodzenia z domu uczestniczyć wraz z dziećmi w zajęciach prowadzonych w ośrodku.
"Kolorowy Dom" to dwadzieścia pokoi dla rodzica z dzieckiem, sala rehabilitacyjna, sale ćwiczeń, pomieszczenia do nauki, ogród z placem zabaw, kolorowe ściany, a przede wszystkim ? uśmiechnięte maluchy, które pod bacznym okiem specjalistów przechodzą rehabilitację, uczą się i poznają świat.
Dlaczego ośrodek KOLOROWY DOM będzie wyjątkowy?
"Kolorowy Dom" będzie łączył zajęcia wspomagające rozwój ruchowy z zajęciami edukacyjnymi, których celem będzie przygotowanie Podopiecznych do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie, środowisku przedszkolnym czy szkolnym. Metoda, która łączy te zadania, to tzw. Nauczanie Kierowane. Dodatkowo projekt obejmuje również edukację rodziców - przygotowanie ich do roli prowadzących zajęcia w ramach programu Nauczania Kierowanego z wykorzystaniem Internetu (e-rehabilitacja).
E-rehabilitacja polegać będzie na uruchomieniu wirtualnego przewodnika dla rodziców/opiekunów dzieci dotkniętych MPD, realizującego program edukacyjny z wykorzystaniem Metody Nauczania Kierowanego. Codzienna łączność z ośrodkiem będzie aktywizować rodziców do pracy z dziećmi w domu, realizacji różnorodnych zajęć edukacyjnych i tematycznych, a jednocześnie systematycznie podnosić ich umiejętności rehabilitacyjne. Śledząc życie i zadania stawiane dzieciom w ośrodku rodzic będzie mógł powielać pewne schematy i plany dnia w warunkach domowych.
Metoda Nauczania Kierowanego, nazywana też metodą Pëto, jest systemem nauczania i uczenia się ? ale nie terapią w tradycyjnym ujęciu. Twórcą tej metody był węgierski lekarz Andreas Petö, który uważał, że dziecko stanowi nierozłączną całość (fizyczną, emocjonalną i intelektualną) i w procesie usprawniania wymaga podejścia zintegrowanego, obejmującego wszystkie te sfery rozwoju. Kładł również nacisk na rozwój mocnego poczucia własnej wartości dziecka. Zdaniem następczyni Andreasa Petö, Marii Hári początkiem nauki funkcji powinna być zawsze motywacja i danie dziecku okazji do bycia aktywnym w poszukiwaniu własnych rozwiązań różnych problemów w nowych sytuacjach.
Ideą systemu jest integracja działań rehabilitacyjnych, edukacyjnych oraz społecznych, podejmowanych na rzecz niepełnosprawnego dziecka i jego rodziny, w tym samym czasie oraz miejscu. Daje to możliwość pełnej, wieloprofilowej odpowiedzi na ich złożone problemy. Dzięki tej metodzie organizacja życia dziecka w wieku przedszkolnym oraz szkolnym zbliżona jest do warunków normalnych. Kierowanie procesami uczenia się dziecka niepełnosprawnego wymaga rozległej wiedzy neurofizjologicznej oraz neuropsychologicznej.
Charakterystyczne dla systemu Nauczania Kierowanego są następujące ułatwienia:
Osoba prowadząca ustala program oraz sposoby jego realizacji. Dzięki wszechstronnemu przygotowaniu do pracy z dziećmi ze złożoną niepełnosprawnością opracowuje program tak, aby nauczyć je określonych wcześniej umiejętności. Jest odpowiedzialna za to, aby dziecko z radością i aktywnie uczestniczyło w zajęciach. Dzieci muszą mieć możliwość wielokrotnego powtarzania w ciągu dnia tych zadań, których się aktualnie uczą. Osobie prowadzącej pomagają tzw. drudzy prowadzący, którzy asystują dzieciom w poprawnym wykonaniu danej czynności. Są cały czas przy dziecku, ale nie wyręczają go, a jedynie pomagają w sytuacjach naprawdę koniecznych.
Naśladownictwo, współuczestnictwo oraz współzawodnictwo w grupie, wyzwala motywację i chęć aktywnego porozumiewania się. Dzieci mają możliwość powtarzania nowo nabytych umiejętności w różnorodnych zabawach oraz sytuacjach życia codziennego. Grupa rówieśnicza zapobiega również izolacji dziecka.
Intencja rytmiczna oraz werbalizacja każdej czynności pomaga w poprawnym jej wykonaniu. Pozwala na rozdzielenie ruchu na poszczególne składowe i wykonanie go w rytmie wypowiedzianych poleceń. Dzięki temu dziecku zdecydowanie łatwiej jest opanować konkretny ruch. Program pracy z dzieckiem konstruowany jest tak, aby korygował wszystkie aspekty jego dysfunkcji. Programy są przygotowywane dla każdej nowej grupy i każdego dziecka indywidualnie po przeanalizowaniu ich problemów oraz mocnych stron. Stały jest jedynie ramowy rozkład dnia. W czasie serii zadań, które są odpowiednikiem lekcji w systemie szkolnym, realizowane są cele zarówno edukacyjne jak i rehabilitacyjne. Dzieci w sposób zintegrowany doskonalą funkcje neuromotoryczne (ruch, przemieszczanie się), komunikowanie się (mowa, komunikacja pozawerbalna), funkcje intelektualne (nauka) oraz funkcje samoobsługi (umiejętności życia codziennego). Szczególnie dużą wagę przywiązuje się do zajęć manualnych, nazywanych klasami rąk. Specjalna konstrukcja mebli, składających się z systemów drążków, umożliwia niepełnosprawnemu dziecku naukę chwytania i puszczania, zmianę pozycji oraz utrzymywanie aktywnej pozycji w czasie zajęć.
Warunkiem zakwalifikowania dziecka do tego systemu jest możliwość nawiązania z nim kontaktu, chociażby drogą komunikacji alternatywnej. W systemie Nauczania Kierowanego nie ma zaznaczonego rozdziału między leczeniem, rehabilitacją i nauką. Metoda umożliwia dziecku zwiększenie stopnia samodzielności poprzez aktywną naukę funkcji.
Postęp prac:
Na obecnym etapie budynek dawnej szkoły jest stopniowo odnawiany i przystosowywany do wymogów placówki rehabilitacyjno-edukacyjnej. W miarę możliwości na terenie ośrodka są prowadzone prace adaptacyjno-remontowe. Niestety, budowa tego rodzaju placówki wymaga ogromnych nakładów finansowych, dlatego cały czas poszukujemy sponsorów, którzy wesprą tworzenie "Kolorowego Domu".
Razem z pomocą innych, którym nie jest obojętny los pokrzywdzonych dzieci, utworzymy miejsce,
w którym maluchy z porażeniem mózgowym będą miały szansę rozwijać się i bawić jak ich rówieśnicy...
W piątym roku działalności Fundacja postanowiła utworzyć własny ośrodek rehabilitacyjny. Projekt łączy w sobie rehabilitację i nauczanie dzieci z porażeniem mózgowym, tzw. Nauczanie Kierowane. Dodatkowo pomysł przewiduje wdrożenie e-rehabilitacji. Dzięki niej rodzice po odpowiednim przeszkoleniu będą mogli bez wychodzenia z domu uczestniczyć wraz z dziećmi w zajęciach prowadzonych w ośrodku.
"Kolorowy Dom" to dwadzieścia pokoi dla rodzica z dzieckiem, sala rehabilitacyjna, sale ćwiczeń, pomieszczenia do nauki, ogród z placem zabaw, kolorowe ściany, a przede wszystkim ? uśmiechnięte maluchy, które pod bacznym okiem specjalistów przechodzą rehabilitację, uczą się i poznają świat.
Dlaczego ośrodek KOLOROWY DOM będzie wyjątkowy?
"Kolorowy Dom" będzie łączył zajęcia wspomagające rozwój ruchowy z zajęciami edukacyjnymi, których celem będzie przygotowanie Podopiecznych do samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie, środowisku przedszkolnym czy szkolnym. Metoda, która łączy te zadania, to tzw. Nauczanie Kierowane. Dodatkowo projekt obejmuje również edukację rodziców - przygotowanie ich do roli prowadzących zajęcia w ramach programu Nauczania Kierowanego z wykorzystaniem Internetu (e-rehabilitacja).
E-rehabilitacja polegać będzie na uruchomieniu wirtualnego przewodnika dla rodziców/opiekunów dzieci dotkniętych MPD, realizującego program edukacyjny z wykorzystaniem Metody Nauczania Kierowanego. Codzienna łączność z ośrodkiem będzie aktywizować rodziców do pracy z dziećmi w domu, realizacji różnorodnych zajęć edukacyjnych i tematycznych, a jednocześnie systematycznie podnosić ich umiejętności rehabilitacyjne. Śledząc życie i zadania stawiane dzieciom w ośrodku rodzic będzie mógł powielać pewne schematy i plany dnia w warunkach domowych.
Metoda Nauczania Kierowanego, nazywana też metodą Pëto, jest systemem nauczania i uczenia się ? ale nie terapią w tradycyjnym ujęciu. Twórcą tej metody był węgierski lekarz Andreas Petö, który uważał, że dziecko stanowi nierozłączną całość (fizyczną, emocjonalną i intelektualną) i w procesie usprawniania wymaga podejścia zintegrowanego, obejmującego wszystkie te sfery rozwoju. Kładł również nacisk na rozwój mocnego poczucia własnej wartości dziecka. Zdaniem następczyni Andreasa Petö, Marii Hári początkiem nauki funkcji powinna być zawsze motywacja i danie dziecku okazji do bycia aktywnym w poszukiwaniu własnych rozwiązań różnych problemów w nowych sytuacjach.
Ideą systemu jest integracja działań rehabilitacyjnych, edukacyjnych oraz społecznych, podejmowanych na rzecz niepełnosprawnego dziecka i jego rodziny, w tym samym czasie oraz miejscu. Daje to możliwość pełnej, wieloprofilowej odpowiedzi na ich złożone problemy. Dzięki tej metodzie organizacja życia dziecka w wieku przedszkolnym oraz szkolnym zbliżona jest do warunków normalnych. Kierowanie procesami uczenia się dziecka niepełnosprawnego wymaga rozległej wiedzy neurofizjologicznej oraz neuropsychologicznej.
Charakterystyczne dla systemu Nauczania Kierowanego są następujące ułatwienia:
- obecność prowadzących
- praca w grupie
- mowa (rytmiczność poleceń)
- dobrze opracowany program ogólny oraz poszczególne serie zadań
- specjalne przyrządy (meble Petö)
- transfer (przeniesienie wyuczonych umiejętności na różne sytuacje życia codziennego).
Osoba prowadząca ustala program oraz sposoby jego realizacji. Dzięki wszechstronnemu przygotowaniu do pracy z dziećmi ze złożoną niepełnosprawnością opracowuje program tak, aby nauczyć je określonych wcześniej umiejętności. Jest odpowiedzialna za to, aby dziecko z radością i aktywnie uczestniczyło w zajęciach. Dzieci muszą mieć możliwość wielokrotnego powtarzania w ciągu dnia tych zadań, których się aktualnie uczą. Osobie prowadzącej pomagają tzw. drudzy prowadzący, którzy asystują dzieciom w poprawnym wykonaniu danej czynności. Są cały czas przy dziecku, ale nie wyręczają go, a jedynie pomagają w sytuacjach naprawdę koniecznych.
Naśladownictwo, współuczestnictwo oraz współzawodnictwo w grupie, wyzwala motywację i chęć aktywnego porozumiewania się. Dzieci mają możliwość powtarzania nowo nabytych umiejętności w różnorodnych zabawach oraz sytuacjach życia codziennego. Grupa rówieśnicza zapobiega również izolacji dziecka.
Intencja rytmiczna oraz werbalizacja każdej czynności pomaga w poprawnym jej wykonaniu. Pozwala na rozdzielenie ruchu na poszczególne składowe i wykonanie go w rytmie wypowiedzianych poleceń. Dzięki temu dziecku zdecydowanie łatwiej jest opanować konkretny ruch. Program pracy z dzieckiem konstruowany jest tak, aby korygował wszystkie aspekty jego dysfunkcji. Programy są przygotowywane dla każdej nowej grupy i każdego dziecka indywidualnie po przeanalizowaniu ich problemów oraz mocnych stron. Stały jest jedynie ramowy rozkład dnia. W czasie serii zadań, które są odpowiednikiem lekcji w systemie szkolnym, realizowane są cele zarówno edukacyjne jak i rehabilitacyjne. Dzieci w sposób zintegrowany doskonalą funkcje neuromotoryczne (ruch, przemieszczanie się), komunikowanie się (mowa, komunikacja pozawerbalna), funkcje intelektualne (nauka) oraz funkcje samoobsługi (umiejętności życia codziennego). Szczególnie dużą wagę przywiązuje się do zajęć manualnych, nazywanych klasami rąk. Specjalna konstrukcja mebli, składających się z systemów drążków, umożliwia niepełnosprawnemu dziecku naukę chwytania i puszczania, zmianę pozycji oraz utrzymywanie aktywnej pozycji w czasie zajęć.
Warunkiem zakwalifikowania dziecka do tego systemu jest możliwość nawiązania z nim kontaktu, chociażby drogą komunikacji alternatywnej. W systemie Nauczania Kierowanego nie ma zaznaczonego rozdziału między leczeniem, rehabilitacją i nauką. Metoda umożliwia dziecku zwiększenie stopnia samodzielności poprzez aktywną naukę funkcji.
Postęp prac:
Na obecnym etapie budynek dawnej szkoły jest stopniowo odnawiany i przystosowywany do wymogów placówki rehabilitacyjno-edukacyjnej. W miarę możliwości na terenie ośrodka są prowadzone prace adaptacyjno-remontowe. Niestety, budowa tego rodzaju placówki wymaga ogromnych nakładów finansowych, dlatego cały czas poszukujemy sponsorów, którzy wesprą tworzenie "Kolorowego Domu".
Razem z pomocą innych, którym nie jest obojętny los pokrzywdzonych dzieci, utworzymy miejsce,
w którym maluchy z porażeniem mózgowym będą miały szansę rozwijać się i bawić jak ich rówieśnicy...
Sylwia Kulikowska
Źródło: www.kolorowydom.org/
Tagi:
Chcesz przesłać artykuł napisz na:
Nie pokazuj więcej