W 2007 roku w Stanach Zjednoczonych po raz kolejny ruszył program American Next Top Model. Jest to program rozrywkowy, którego celem jest ułatwienie kariery modelki jednej dziewczynie spośród tysięcy chętnych. W 2007 roku była wyjątkowa edycja - do finałowej 13 weszła śliczna dziewczyna: Heather Kuzmich ? cierpiąca na zespół Aspergera.

Była na tyle dobra, że dotarła do finałowej piątki, a po zakończeniu programu uczestniczyła w kilku kampaniach. Jej sukces pokazuje, że choroba nie zawsze uniemożliwia realizacje marzeń ? zawsze je utrudnia. W przypadku zespołu Aspergera nie widać go na zdjęciach, jednak sam program pokazał funkcjonowanie osoby cierpiącej na ten zespół. Pozwolił tysiącom, może milionom ludzi na całym świecie zobaczyć świat osób, które odbierają go inaczej. Heather twierdziła, że program był dla niej wyzwaniem, walką z sobą i Aspergerem ? ona go wygrała.

Zespół Aspergera to schorzenie neurologiczne, będące na kontinuum autyzmu i normalności. Osoby cierpiące na tę chorobę mają wiele cech autyzmu, ale mają zdolność komunikacji. W ich zamkniętym świecie dochodzi do różnych zjawisk, ale kiedy z niego wyjdą często są niezrozumiane. W kontaktach z innymi zwykle przeszkadza im trudność w zrozumieniu przenośni, żartów czy ironii. Przez swój specyficzny sposób widzenia świata modelka często popełniała gafy, których nie rozumiała.

Podczas programu Heather nie zawsze była dobrze traktowana przez koleżanki - w końcu stawka była bardzo wysoka, a konkurencja ostra. Jednak najdziwniejsza była reakcja publiczności, przez 8 tygodni pobytu była ulubioną modelką widzów, miała najlepsze notowania w prawie 5-letniej historii programu. Te fakty bardzo ją podniosły na duchu, pokazały, że poznanie bliżej osoby niepełnosprawnej sprawia, że jej choroba przestaje być tabu. Przygotowując ten tekst znalazłam wypowiedzi rodziców dzieci z autyzmem lub zespołem Aspergera, które mówiły, jak wiele dobrego Heather zrobiła dla ich dzieci. Dając nadzieję i wiarę, że mimo choroby można wiele osiągnąć. Znalazłam nawet sugestię, że dzięki programowi można zacząć traktować syndrom jako wyzwanie, a nie niepełnosprawność. Nie do końca zgadzam się z tym zdaniem, ale jest to niesamowity krok do przodu, ?integracja mimochodem? ponad granicami.

Na koniec chciałam podkreślić dojrzałość Tyry Banks, w każdym programie występują piękne dziewczyny, które mają za sobą różne trudne historie. Jej Top Model mają różne korzenie, kolor skóry, wyznanie czy orientacje seksualne, nie zawsze typowe wymiary. Jej cel to danie szansy pięknym dziewczynom, ale piękno niejedno ma imię. Ciekawe, kiedy polska edycja pokusi się o tak odważny krok, ale żeby on nastąpił musi być odważna kandydatka. Może przykład Heather ją zachęci. Trzymam kciuki i zapraszam do oglądania zdjęć.

Barbara Jurkowska