Urządzenie ustawiamy na odpowiednie parametry oddechowe, do wieku dziecka i jego możliwości. U małych dzieci raczej nie stosujemy. Wykonujemy te czynności w pozycji leżącej, na boku ? najpierw jednym, potem drugim. Jeżeli dziecko nie toleruje takich pozycji, czynności możemy wykonać w pozycji półsiedzącej, aby dziecku było wygodnie i mniej stresująco.
Asystor kaszlu posiada maseczkę na twarz (musi być dopasowana indywidualnie do wielkości twarzy, ponieważ to gwarantuje jej szczelność podczas prowokowania kaszlu), którą dokładnie zakładamy tak, aby nie wypuszczać, ani nie wpuszczać powietrza z zewnątrz. Powtarzamy czynność dwa-trzy razy. Po założeniu maski następuje głęboki wdech, a po nim głęboki wydech. Takie zabiegi wykonuje się dwa razy dziennie.
Musimy pamiętać, że przed każdym użyciem sprzętu wymieniamy filtr przeciwbakteryjny oraz dezynfekujemy maskę. Na początku dziecko może się denerwować albo być niespokojne, więc powinniśmy skrócić czas do minimum.
Asystor kaszlu ma zastosowanie u pacjentów z niewydolnością oddechową, dystrofią mięśniową, miastemią gravis i innymi zaburzeniami m in. neurologicznymi (stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, mózgowe porażenie dziecięce). Aparat wspomaga też odruch kaszlowy u chorych z zaawansowaną rozedmą płuc, mukowiscydozą i rozstrzeniami drzewa oskrzelowego.
Dorota Buczyńska